Parental responsibility in a cross-border context

SCHMUCKBILD + LOGO

INHALT

BREADCRUMB

Κατόπιν αποφάσεως περί μη επιστροφής

 

Η κατάσταση, φυσικά, είναι διαφορετική εάν το ισπανικό δικαστήριο απεφάνθη ότι η Blossom δεν πρέπει να επιστρέψει, με άλλα λόγια, εάν το δικαστήριο χρησιμοποίησε έναν από τους λόγους άρνησης που παρατέθηκαν ανωτέρω. Η επόμενη φάση εξαρτάται από τον λόγο της μη επιστροφής. Διακρίνονται δύο κατηγορίες αποφάσεων περί μη επιστροφής:

Πρώτη κατηγορία αποφάσεων περί μη επιστροφής
(Άρθ. 12 και 20 της σύμβασης της Χάγης για την απαγωγή παιδιών)
Δεύτερη κατηγορία αποφάσεων περί μη επιστροφής
(Άρθ. 13 της σύμβασης της Χάγης για την απαγωγή παιδιών)
1. Έχει παρέλθει χρονικό διάστημα μεγαλύτερο του ενός έτους από την απαγωγή και το παιδί έχει προσαρμοσθεί στο νέο του περιβάλλον (άρθ. 12).

5. Το δίκαιο του κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση δεν επιτρέπει την επιστροφή, εφόσον αντιβαίνει στις θεμελιώδεις αρχές του (άρθ. 20).
2. Το πρόσωπο το οποίο αιτείται την επιστροφή δεν ασκούσε ουσιαστικά το δικαίωμα επιμέλειας κατά τον χρόνο της μετακίνησης ή κατακράτησης ή είχε συναινέσει στη μετακίνηση ή κατακράτηση.

3. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος η επιστροφή του παιδιού να το εκθέσει σε φυσική ή ψυχική δοκιμασία ή να το περιαγάγει σε μια αφόρητη κατάσταση, ενώ δεν έχουν ληφθεί κατάλληλα μέτρα για την προστασία του παιδιού από το κράτος στο οποίο πρόκειται να επιστραφεί το παιδί.

4. Το παιδί αντιτίθεται στην επιστροφή του και έχει ήδη την ηλικία και την ωριμότητα που υπαγορεύουν να ληφθεί υπόψη η γνώμη του.

Για την πρώτη κατηγορία, η υπόθεση απαγωγής περατώνεται και το παιδί αποκτά νέο τόπο συνήθους διαμονής στο κράτος στο οποίο μετακινήθηκε ή στο οποίο κατακρατείται. Περαιτέρω διαφορές όσον αφορά τη γονική μέριμνα για το παιδί πρέπει να παραπεμφθούν ενώπιον των δικαστηρίων του εν λόγω κράτους, αν και ενδέχεται να έχει δικαιοδοσία και δικαστήριο άλλου κράτους μέλους δυνάμει κάποιας από τις άλλες διατάξεις του νέου κανονισμού Βρυξέλλες ΙΙ (βλ. Κύκλο ηλεκτρονικών μαθημάτων, Θεματική μονάδα 1, Μέρος 1ο).

Για τη δεύτερη κατηγορία, η υπόθεση δεν περατώνεται ακόμη: υπάρχει και ένα επιπλέον στάδιο. Τα βήματα είναι τα εξής:


Βήμα 1:

Το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση περί μη επιστροφής ενημερώνει το δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία ή την κεντρική αρχή του κράτους στο οποίο το παιδί είχε τη συνήθη διαμονή του αμέσως πριν από τη μετακίνηση ή κατακράτηση. Το πρώτο δικαστήριο μπορεί να αποστείλει τις πληροφορίες απευθείας ή μέσω της κεντρικής αρχής του κράτους του. Στο παράδειγμά μας: το ισπανικό δικαστήριο αποστέλλει τις πληροφορίες, είτε απευθείας είτε μέσω της ισπανικής κεντρικής αρχής, στο ολλανδικό δικαστήριο ή στην ολλανδική κεντρική αρχή. Οι πληροφορίες περιλαμβάνουν και τα πρακτικά των διαδικασιών και πρέπει να ληφθούν εντός ενός μηνός από την έκδοση της αποφάσεως.


Βήμα 2:

Το δικαστήριο του κράτους στο οποίο το παιδί είχε τη συνήθη διαμονή του αμέσως πριν από τη μετακίνηση ή κατακράτηση, ενημερώνει τους διαδίκους και τους καλεί να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους ούτως ώστε το δικαστήριο να εξετάσει το ζήτημα της επιμέλειας του παιδιού. Οι παρατηρήσεις πρέπει να υποβληθούν εντός τριών μηνών. Με τον τρόπο αυτόν, το ολλανδικό δικαστήριο ασκεί τη δικαιοδοσία που έχει βάσει της συνήθους διαμονής της Blossom. Η δικαιοδοσία αυτή δεν έχει απολεσθεί λόγω της παράνομης κατακράτησης της Blossom στην Ισπανία.


Βήμα 3α):

Εάν δεν υποβληθούν παρατηρήσεις, το δικαστήριο περατώνει την υπόθεση.


Βήμα 3β):

Εάν υποβληθούν παρατηρήσεις, το δικαστήριο εξετάζει την ουσία της υποθέσεως.


Βήμα 4α):

Εάν η απόφαση του ολλανδικού δικαστηρίου συνεπάγεται ότι η Blossom πρέπει να μείνει στην Ισπανία, η Ισπανία καθίσταται ο νέος τόπος συνήθους διαμονής της.


Βήμα 4β):

Εάν η απόφαση του ολλανδικού δικαστηρίου συνεπάγεται ότι η Blossom πρέπει να επιστρέψει στις Κάτω Χώρες, η απόφαση αυτή υπερισχύει της ισπανικής αποφάσεως περί μη επιστροφής.


Βήμα 5:

Το ολλανδικό δικαστήριο εκδίδει πιστοποιητικό όσον αφορά την απόφαση που συνεπάγεται την επιστροφή της Blossom. Το πιστοποιητικό αυτό εκδίδεται με χρήση του εντύπου του Παραρτήματος IV του νέου κανονισμού Βρυξέλλες ΙΙ. Το δικαστήριο εκδίδει το πιστοποιητικό αυτεπαγγέλτως. Το πιστοποιητικό συμπληρώνεται στη γλώσσα της απόφασης. Προκειμένου για την έκδοση του πιστοποιητικού, η απόφαση πρέπει να πληροί ορισμένες προϋποθέσεις.

Προϋποθέσεις για την έκδοση πιστοποιητικού
  • Έχει παρασχεθεί στο παιδί η δυνατότητα ακρόασης, εκτός αν η ακρόαση αντενδείκνυται δεδομένης της ηλικίας ή του βαθμού ωριμότητάς του.
  • Τα μέρη είχαν δυνατότητα ακρόασης.
  • Το δικαστήριο έλαβε υπόψη τους λόγους της αποφάσεως περί μη επιστροφής.

* Εάν το δικαστήριο ή άλλη αρχή λαμβάνει μέτρα για την προστασία του παιδιού μετά την επιστροφή του, οι λεπτομέρειες αυτών των μέτρων αναφέρονται επίσης στο πιστοποιητικό.

(Άρθ. 42 του νέου κανονισμού Βρυξέλλες II)


Βήμα 6:

Με αυτό το πιστοποιητικό, δεν απαιτείται διαδικασία για την κήρυξη της εκτελεστότητας (καταργείται ο εκτελεστήριος τύπος). Αυτό σημαίνει ότι η ολλανδική απόφαση είναι άμεσα εκτελεστή στην Ισπανία, και σε όλη την ΕΕ, παρά την προηγούμενη ισπανική απόφαση περί μη επιστροφής. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έχει επιβεβαιώσει αυτό το αποτέλεσμα του πιστοποιητικού. Ακόμη και αν το πιστοποιητικό περιέχει κάποιο λάθος, η απόφαση παραμένει άμεσα εκτελεστή. Εάν ένας από τους διαδίκους επιθυμεί να αμφισβητήσει το περιεχόμενο του πιστοποιητικού, πρέπει να προσφύγει στο δικαστήριο που εξέδωσε το πιστοποιητικό (βλ. C-491/10, Aguirre Zarraga κατά Pelz).

(Άρθ. 11, παράγραφος 6 – άρθ. 11, παράγραφος 8, άρθ. 40 και άρθ. 42 του νέου κανονισμού Βρυξέλλες II)